Je hebt dit vast ook wel eens meegemaakt. Je breekt je hoofd over de oplossing voor een probleem en besluit uiteindelijk om er maar een tijdje niet meer over na te denken, want het lukt toch niet. Je gaat iets anders doen. En dan, zo maar, alsof uit het niets, is daar de oplossing die je zocht!
Natuurlijk kwam die oplossing niet ‘uit het niets’: je onderbewuste was doorgegaan met denken terwijl je zelf iets anders deed. Dit is niets nieuws. Maar wat te denken van het volgende?
Ik was niet blij met het begin van een van de delen van mijn jeugdserie ‘De andere waarheid’. Na enig denken, wist ik wat ik moest veranderen. Ik schrapte het een en ander, bracht een scène naar voren en na nog wat herschrijven had ik het begin verbeterd. Zo was hij goed!
Omdat ik pasgeleden deel 1 naar een paar uitgevers had gestuurd, besloot ik weer eens wat anders te gaan schrijven. Artikelen dit keer. En wat schetst mijn verbazing? Een week of drie later ‘weet’ ik plotseling dat het begin van het verbeterde deel helemaal nog niet goed was! En dat, terwijl ik het tevreden met de veranderingen had weggelegd en er helemaal niet meer over had nagedacht. Ik ‘weet’ nu ook hoe het begin echt beter zal worden. Omdat ik nu nog niet wil gaan herschrijven, heb ik meteen aantekeningen gemaakt.
Hieruit blijkt dat het onderbewuste ook gewoon blijft doordenken, zonder dat je een probleem hebt dat opgelost moet worden. Of dacht ik alleen maar dat ik de oplossing gevonden had, en wist mijn onderbewuste beter? Het lijkt er verdacht op!
Ik hoop nu dat mijn onderbewuste nog meer oplossingen zal aandragen, terwijl ik lekker bezig blijf met het schrijven van artikelen. We zullen het merken. Of niet.
Recente reacties